Parafia rzymskokatolicka

Zbiórki Służby Liturgicznej Ołtarza w parafii św. Urbana w Zielonej Górze, odbywają się w soboty.

UWAGA:

Termin najbliższego spotkania: Każda sobota: godz. 9.00 Msza święta i spotkanie po.

Termin następnego spotkania: Każda sobota.

Króluj nam Chryste

Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie
to nasze rycerskie hasło.
Ono nas zawsze prowadzić będzie
i świecić jak słońce jasno.

Naprzód przebojem młodzi rycerze
Do walki z grzechem swej duszy
Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty
Z nim w bój nasz zastęp wyruszy.

Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie
Podnosząc w górę swe czoła.
Przed nami życie rozkwita w wiośnie
Odważnie, bo Jezus woła.

Przygotowanie do ministrantury odbywa się przez doskonalenie sprawności i wiedzy. Są różne stopnie przygotowania do kolejnych posług. W tym miejscu można zapoznać się z funkcjami, które pełnią ministranci.

Okres ten powinien trwać rok. W tym czasie przyszli ministranci nie zakładają jeszcze komży ani żadnej innej szaty liturgicznej. Na zbiórkach uczą się podstaw służenia oraz poznają modlitwy ministranckie. Po wstępnym okresie przygotowania, który trwa około 3 miesięcy, przyjmowani są uroczyście na kandydatów. Następnie, przez kolejne 6 do 9 miesięcy, pogłębiają swoją wiedzę o roku liturgicznym, używanych szatach i naczyniach liturgicznych oraz kontynuują naukę służenia.

Najważniejszym zadaniem ministranta ołtarza jest służenie kapłanowi przez przynoszenie i podawanie darów oraz wcześniejsze ich przygotowanie. Dlatego też na zbiórkach formacyjnych poznaje wszystkie naczynia oraz szaty liturgiczne. Troszczy się również o to, aby były one otoczone wielkim szacunkiem.

Najważniejszą funkcją choralisty jest dawanie znaków dzwonkami. Czyni to podczas wyjścia z zakrystii, trzykrotnie dzwoniąc dzwonkiem, który wisi przy drzwiach zakrystii. Oprócz tego uderza w gong i dzwoni dzwonkami w czasie Eucharystii (przed i po Przygotowaniu Darów, przed i po Przeistoczeniu oraz podczas niego w odpowiednich momentach, oraz po Baranku Boży i tuż przed Komunią św.). W czasie formacji choralista uczy się śpiewu oraz odpowiedzi na wezwania kapłana podczas Mszy Świętej.

Do obowiązków ministrantów światła należy noszenie świec podczas procesji oraz w czasie odczytywania Ewangelii. Na zbiórkach w szczególny sposób zagłębiają się w symbolikę światła. Chrystus bowiem został zapowiadany jako Światłość. Sam również nazywał siebie Światłością świata.

Drugą funkcją, wykonywaną przez ministrantów w stopniu ministranta księgi, jest funkcja ministranta krzyża. Jego zadaniem jest niesienie krzyża w czasie różnych procesji, tak podczas liturgii jak i nabożeństw. Szczególnym okresem dla krucyferariusz jest Wielki Post i przypadające w nim nabożeństwo drogi krzyżowej. Ministrant krzyża poznaje symbolikę oraz znaczenie krzyża, jako jednego z najważniejszych znaków naszej wiary.

Odpowiedzialny jest za wszelkie księgi liturgiczne używane podczas Mszy Świętej oraz nabożeństw. Przed liturgią do jego obowiązków należy zaznaczenie odpowiednich czytań w lekcjonarzu, przygotowanie Ewangeliarza oraz Mszału. Podczas Mszy Świętej podaje Mszał kapłanowi sprawującemu Eucharystię. Musi więc znać dokładnie układ i rozmieszczenie tekstów.

Ministrant kadzidła posługuje do kadzidła (trybularza) oraz naczynia z wonną mirrą, zwanego łódka (lub navicula – stąd: naviculariusz). Podaje on kadzidło kapłanowi (jeśli nie ma diakona) lub sam wykonuje okadzenia podczas obrzędów. Dba o właściwe przygotowanie, rozpalenie kadzidła, oraz o czystość tych sprzętów. Zna dobrze znaczenie oraz zastosowanie kadzidła podczas liturgii i nabożeństw. Szczególnie kształtuje w sobie postawę modlitwy (por. Ap 8,3-4).

Ministrant wody w czasie spotkań formacyjnych poznaje symbolikę oraz zastosowanie wody w liturgii. Szczególnie kształtuje w sobie postawę czystości i przejrzystości. W czasie obrzędów podaje kapłanowi wodę święconą do pokropienia wiernych lub do poświęcenia. Dba o kociołek z wodą oraz o kropidło.

W ramach stopni ministranta ołtarza można także umieścić funkcję ministranta mitry i pastorału. Są to posługujący odpowiedzialni za insygnia biskupie: mitrę i pastorał oraz za ich trzymanie i podawanie. Swoją funkcję spełniają podczas liturgii sprawowanej przez biskupa (np. Msza pontyfikalna). Podczas zbiórek dobrze poznają pochodzenie i symbolikę insygniów biskupich oraz używanie ich podczas obrzędów.

Ustanowiony do czytania fragmentów z Pisma Świętego, z wyjątkiem Ewangelii. Może również podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy niema kantora (psałterzysty), może również wykonać psalm między czytaniami i śpiew przed Ewangelią. Każdy ministrant, który chce zostać lektorem, powinien przejść kurs poprawnego czytania i szacunku do Pisma Świętego. Ten stopień ministrancki obejmuje również posługę Psałterzysty, który wykonuje psalm między czytaniami oraz aklamację przed Ewangelią.

Jest to najbardziej zaszczytna i najważniejsza posługa w formacji ministranckiej. Do obowiązków ceremoniarza należy: – przeprowadzenie próby liturgii, – czuwanie nad przebiegiem liturgii, – dawanie znaków celebransowi oraz asyście, co należy w danym momencie zrobić, – podawanie modlitw i dodatkowych tekstów celebransowi, – ustawianie procesji na wejście i wyjście, – obsługa mikrofonu, – rozpoczęcie modlitw przed i po Mszy Świętej, – interweniuje w nietypowych sytuacjach, które zakłócają przebieg liturgii, np. brak puryfikaterza, itp. Ceremoniarzem może więc zostać osoba, która dobrze zna liturgię i przeszła odpowiednie kursy. Ceremoniarz może też pełnić funkcję Animatora, który pomaga opiekunowi ministrantów w formacji osób należących do Wspólnoty Ministranckiej. Musi wykazywać się dużą wiedzą oraz umiejętnością pracy z dziećmi i młodzieżą.

Poznaj 10 ogólnych zasad oraz zasady jednego z patronów ministrantów św. Jana Berchmansa.

1. Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
2. Ministrant służy Chrystusowi w ludziach.
3. Ministrant zwalcza swoje wady i pracuje nad swoim charakterem.
4. Ministrant rozwija w sobie życie Boże.
5. Ministrant poznaje liturgię i żyje nią.
6. Ministrant wznosi wszędzie prawdziwą radość.
7. Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie.
8. Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.
9. Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej.
10. Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.

1. Serce moje jedynie bezpiecznym żyć może, gdy wytrwa w szczerej, dziecięcej miłości ku Matce Bożej.
2. Mało mówić, dużo czynić.
3. Wielce sobie ważyć drobne sprawy.
4. Jeśli nie dojdę do świętości za młodu, nigdy nie będę świętym.
5. Myśl, żebyś Panu Bogu się podobał, a Pan Bóg o tobie myśleć będzie.
6. Sumiennie dopilnuję punktualnego rannego wstawania.
7. Kto nie docenia modlitwy, nie wytrwa w pobożności.
8. Wszystko, co czynisz, czyń z wielką starannością.
9. Cierpliwość koroną wszelkich cnót.
10. Nie czyń nigdy tego, co Ci się w drugich nie podoba; ale to, co się w nich podoba.

Panie Jezu Chryste, Ty wezwałeś mnie,
abym szedł za Tobą drogą do Ojca.
Chcę iść z Tobą, chcę żyć z Ciebie.
Bądź światłem, które mnie oświeca.
Bądź moim Mistrzem, którego kocham,
i za którym idę.

Wyryj głęboko w moim sercu słowo Twoje.
Naucz mnie patrzeć na Twój przykład.
Napełnij mnie Twoim życiem, abym uwielbiał Ojca
i służył braciom tak, jak Ty nakazałeś.
Wybaw mnie od grzechu.

Przełam we mnie to, co się Tobie opiera.
Daj mi Ducha Twego i dozwól,
aby obietnica Twoja wypełniła się we mnie.
Chcę żyć przez Ciebie, z Tobą i w Tobie –
w miłości Ducha Świętego ku chwale Ojca.

Maryjo, Matko Kościoła, Królowo świata,
bądź mi Matką na drogach mojego życia.
Wyjednaj mi Matko pięknej miłości
Ducha miłości, co nigdy nie ustaje,
Ducha mądrości Krzyża,
co wiedzie do Zmartwychwstania.

Święty Janie Berchmansi,
Apostole całkowitego oddania się Bogu i bliźnim
na wzór Maryi – módl się za mną.

W przygotowaniu…

Poznaj patronów ministrantów.

Imię i Nazwisko: Dominik Savio
Narodowość: włoska
Znak szczególny: świętość
Do domu Ojca odszedł: 9 marca 1857r.
Kiedy o nim pamiętamy: 9 marca

Wątłe ciało, mocny duch
Dominik rodzi się tak słaby, że w obawie przed śmiercią jeszcze tego samego dnia przyjmuje chrzest. Przy ołtarzu staje już jako pięciolatek. I jako mały, wątły chłopak dźwiga Mszał Rzymski. Na poranne msze chodzi codziennie kilka kilometrów, a kiedy jest za wcześnie klęczy i modli się przed zamkniętym jeszcze kościołem. Nie przeszkadza mu wtedy ani deszcz, ani śnieżyca. Pomyśl o tym, kiedy nie chce ci się wstać na poranny dyżur. Pierwszą Komunię świętą przyjmuje jako siedmiolatek. Dojrzale wtedy pisze w książeczce do nabożeństwa, że raczej umrze niż zgrzeszy. Jako kilkuletni wychowanek ks. Jana Bosko jest zawsze uśmiechnięty, potrafi sprowadzić na dobrą drogę nawet najgorzej zachowującego się kolegę. Raz fałszywe oskarżenie kolegów przyjmuje w milczeniu chroniąc w ten sposób kilkoro z nich przed wyrzuceniem ze szkoły. Staj się pomocnikiem ks. Jana Bosko. Uczy młodszych chłopaków religii. Zakłada Towarzystwo Niepokalanej – grupę chłopaków, która pomaga w nauce i pracy nad sobą najgorszym kolegom. Umiera na gruźlicę, prosząc ojca, by ten czytał mu modlitwę o dobrą śmierć. Przeżył tylko 15 lat, ale to wystarczyło, by papież Pius XI nazwał go gigantem ducha.

opr. Michał Bondyra

Modlitwa do św. Dominika Savio:

Święty mój patronie Dominiku Savio jesteś moim pełnym chwały obrońcą. W trudach swoich kroczyłeś śladami Jezusa, a przez ukryte swe życie i cnoty, przez czystość, pokorę i żarliwość najbliższy jesteś Maryi. Od dawna poświęciłem się tobie, ale jeszcze niczego godnego ciebie nie uczyniłem i wstyd mi nazywać ciebie swoim, bo zasłużyłeś na naśladowców odznaczających się wielką czystością zamiarów i wielką stanowczością. Święty Dominiku Savio roztocz, więc nade mną opiekę. Czuwaj nade mną, nie dozwól, abym wlókł się opieszale, wyjednaj mi łaskę niezbędną do sprostania moim obowiązkom abym mógł czynić postępy we wszystkich cnotach: w wierze, nadziei i miłości, w roztropności i męstwie, sprawiedliwości i umiarkowaniu, a również w pokorze, w czystości, w hojności, w łagodności, i w prawdomówności. Przewodniku dusz, który tak wiele serc zwróciłeś ku Bogu, módl się za mnie. Amen.