15 czerwca zakończyliśmy oktawę uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Każdego dnia, przez cały tydzień, w naszej parafii odbywały procesje z Najświętszym Sakramentem się wokół kościoła. Ostatniego dnia po Mszy Świętej ksiądz Grzegorz poświęcił wianki uplecione z kwiatów i ziół leczniczych, symbolu Bożych darów, jakimi Stwórca hojnie obdarzył ziemię, ludzi i wszelkie stworzenie. Dobrze, że nasze panie zadbały o zachowanie tej tradycji i przygotowały wianki. Ofiary za nie przekazane zostały na budowę naszego kościoła. Wierzymy w moc leczniczą i ochronną wianuszków uplecionych z ośmiu ziół: kwitnącego rozchodnika, macierzanki, mięty, rumianku, kopytnika, koniczyny, jaśminu i róż, podobnie jak gałązek brzozy wziętych z czterech ołtarzy podczas procesji Bożego Ciała. Chronią one przed burzami i pożarami, przed gradobiciem i szkodnikami na polach. Tradycja ta dziś jest praktykowana w niewielkim stopniu, a młode pokolenie raczej jej nie zna i nie święci wianków w oktawę Bożego Ciała. Niektórzy nawet nie wiedzą, że taki zwyczaj do tej pory się zachował. Wianek powieszony w oknie, nad drzwiami wejściowymi lub zatknięty za obraz — przechowuje się przez cały rok, aż do następnej oktawy. Po roku można go spalić. Nie wolno wyrzucić, gdyż jest poświęcony. Pamiętajmy o podtrzymywaniu tradycji w naszej parafii, w naszych domach i rodzinie.